Φανταστείτε ότι ο φίλος σας σας έστειλε ένα ιδιωτικό DM στο Twitter. Τώρα φανταστείτε, αντί το περιεχόμενο να παραμένει μόνο για τα μάτια σας, το Twitter να αφήνει την αστυνομία να το ρίξει μια ματιά. Τέτοιες παρεμβατικές πρακτικές πρόσβασης κρατικών φορέων σε προσωπικά μηνύματα έχουν σοβαρές συνέπειες για τη ζωή μας. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να υποστούν σωματική βλάβη και για κάποιους, μπορεί να σημαίνει ότι οι οικογένειες και οι φίλοι τους θα μπορούσαν να υποστούν διώξεις. Σε συλλογικό επίπεδο, η ζημιά που προκαλεί αυτό στις κοινότητές μας και στην κοινωνία γενικότερα είναι ανυπολόγιστη.
Παρά το γεγονός αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημιούργησε πρόσφατα μια νέα Ομάδα Υψηλού Επιπέδου (HLG) με αποστολή να δώσει στους εθνικούς εκπροσώπους επιβολής του νόμου το χώρο να συζητήσουν πώς η αστυνομία μπορεί να πάρει στα χέρια της περισσότερες προσωπικές πληροφορίες και να παρακάμψει εργαλεία ψηφιακής ασφάλειας, όπως η κρυπτογράφηση.
Ως εκ τούτου, η ομάδα ονομάστηκε «Going Dark» HLG. Η συγκεκριμένη HLG είναι ένα σαφές παράδειγμα της αυξανόμενης ώθησης για περισσότερη πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα για σκοπούς επιβολής του νόμου.
Αυτή την Τρίτη, ειδικοί τεχνολογίας από το μεγαλύτερο δίκτυο ψηφιακών δικαιωμάτων στην Ευρώπη, τα European Digital Rights (EDRI), συμμετείχαν στη διαβούλευση της HLG στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να πιέσουν για ισχυρή προστασία της ιδιωτικής ζωής.
Το επίκεντρο πέφτει ιδιαίτερα στη διαδικασία συμμετοχής, η οποία ήταν άνιση και αδιαφανής, καθώς τα μέλη της HLG προσκάλεσαν αρκετούς παράγοντες της βιομηχανίας επιτήρησης να παρευρεθούν σε συναντήσεις, απορρίπτοντας την τεχνογνωσία της κοινωνίας των πολιτών.
Ποιανού (αν)ασφάλεια;
Αυτό που είναι εμφανές στις συζητήσεις για περισσότερη πρόσβαση των αρχών επιβολής του νόμου στα προσωπικά δεδομένα είναι ότι η ασφάλεια ορίζεται από τις ανάγκες της αστυνομίας και του κράτους και όχι από τους ανθρώπους ή τις κοινότητες που κινδυνεύουν περισσότερο.
Ειδικότερα, η ασφάλεια θεωρείται άμεσα συνδεδεμένη με τη διατήρηση του κράτους ως θεσμού και των πολιτικών του.
Για παράδειγμα, όταν ακτιβιστές όπως ο Bart Staszewski αμφισβήτησαν τις καταπιεστικές αντι-LGBTQI+ πολιτικές της πολωνικής κυβέρνησης, το κράτος αντιλήφθηκε το κίνημα ως απειλή και κινητοποίησε τους πόρους του για να τους φιμώσει.
Επιπλέον, οι προσπάθειες των αρχών επιβολής του νόμου να εισβάλουν στους προσωπικούς χώρους των ανθρώπων για να αναζητήσουν πληροφορίες για τους δικούς τους πολιτικούς σκοπούς έχουν δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια, ωθώντας τους ανθρώπους σε δυσπιστία προς το πολιτικό σύστημα.
Μια ευρωπαϊκή δημοσκόπηση δείχνει ότι το 80% των νέων δεν θα ένιωθαν άνετα να είναι πολιτικά ενεργοί εάν οι αρχές ήταν σε θέση να παρακολουθούν την ψηφιακή τους επικοινωνία.
Ποιος ωφελείται;
Η βιομηχανία τεχνολογίας υποστηρίζει τις προσπάθειες επιβολής του νόμου για την παράκαμψη της ψηφιακής μας ασφάλειας, μέσω μεθόδων όπως οι κερκόπορτες κρυπτογράφησης. Αλλά ο στόχος του κλάδου είναι το κέρδος παρόλο που αυτό δημιουργεί περισσότερους κινδύνους για την ασφάλεια των ανθρώπων.
Σε αυτές τις δυναμικές της βιομηχανίας-πολιτικής, το ερώτημα είναι ποιος φροντίζει τα συμφέροντα των ανθρώπων;
Η τρέχουσα παγκόσμια οικονομία ορίζεται από τοξικά επιχειρηματικά μοντέλα μεγάλων τεχνολογικών πλατφορμών που εξάγουν δεδομένα.
Είμαστε αναγκασμένοι να είμαστε ορατοί στο διαδίκτυο. Για να έχουν περισσότερα κέρδη οι εταιρείες τεχνολογίας, πρέπει να συγκεντρώνουν όλο και περισσότερα προσωπικά δεδομένα για να τα πουλήσουν στον πλειοδότη.
Για να το κάνουν αυτό, πρέπει να μπορούν να παρακολουθούν τις δραστηριότητες και τις συμπεριφορές των ανθρώπων στο διαδίκτυο. Έρευνες έχουν δείξει ότι εταιρείες όπως το Facebook, η Google και η Amazon έχουν οικοδομήσει τον πλούτο τους στην πλάτη των κοινοτήτων μας υποβάλλοντάς μας στην επιθετική βιομηχανία διαφημίσεων παρακολούθησης.
Γιατί οι εταιρείες δεν θα εισαγάγουν προστασία απορρήτου όπως η κρυπτογράφηση ή δεν θα δεσμευτούν να μην συλλέγουν προσωπικά μεταδεδομένα όπως γεωγραφική τοποθεσία, ημερομηνίες και θέματα μηνυμάτων;
Με βάση το επιχειρηματικό τους μοντέλο, αυτό θα σήμαινε μόνο μείωση των κερδών τους. Ωστόσο, η έλλειψη τέτοιας προστασίας απορρήτου έχει ανοίξει την πόρτα για τις αρχές επιβολής του νόμου να έχουν εύκολη πρόσβαση στις πιο ιδιωτικές πληροφορίες μας.
Το παράδειγμα της HLG υποδηλώνει περαιτέρω ότι οι αρχές επιβολής του νόμου ενθαρρύνουν ενεργά τις εταιρείες τεχνολογίας να δημιουργήσουν κερκόπορτες στις ιδιωτικές επικοινωνίες των ανθρώπων. Όταν τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας και των αρχών επιβολής του νόμου ευθυγραμμίζονται, οι βλάβες στις ζωές των ανθρώπων φαίνεται να αυξάνονται.
Ενώ οι εταιρείες τεχνολογίας προσπαθούν να προωθηθούν ως φιλικές προς το απόρρητο και να ευθυγραμμιστούν δημοσίως με τους αγώνες κοινωνικής δικαιοσύνης για να οικοδομήσουν μια θετική εικόνα των υπηρεσιών τους, όλα αυτά είναι μια παρωδία που καταλήγει να γίνεται μπούμερανγκ εναντια σε πραγματικούς ανθρώπους.
Εσείς ή η οικογένειά σας θα μπορούσατε να είστε ο επόμενοι
Καθώς οι νομοθέτες καθιστούν παράνομες τις αμβλώσεις σε πολλές χώρες και οι εταιρείες τεχνολογίας συνεχίζουν να συγκεντρώνουν τις πιο ιδιωτικές πληροφορίες των ανθρώπων, οι ζωές των ανθρώπων κρέμονται από μια κλωστή.
Μια ιστορία από τις ΗΠΑ απεικονίζει πόσο μεγάλο μέρος των πολιτικών δικαιωμάτων των ανθρώπων επαφίεται στις ιδιοτροπίες διαδικτυακών πλατφορμών όπως το Facebook, που ανήκουν στη Meta.
Στη Νεμπράσκα, η αστυνομία ζήτησε από το Facebook να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τα προσωπικά μηνύματα μιας μητέρας και μιας κόρης για να απαγγελθούν κατηγορίες εναντίον τους επειδή επιδίωκαν άμβλωση. Η άμβλωση μπορεί ήδη να είναι μια τραυματική και συναισθηματικά βαριά εμπειρία. Επιπλέον, οι ποινικές κατηγορίες και η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής θα μπορούσαν να επηρεάσουν μη αναστρέψιμα τις ζωές των ανθρώπων.
Παρόλο που η εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων του Facebook, το Messenger, προσφέρει κρυπτογράφηση από άκρο σε άκρο για να διασφαλίσει ότι οι συνομιλίες των ανθρώπων είναι ορατές μόνο σε αυτούς και δεν μπορούν να διαβαστούν από το Facebook ή την αστυνομία, αυτή η προστασία απορρήτου δεν είναι ενεργοποιημένη από προεπιλογή.
Στην πραγματικότητα, είναι διαθέσιμο μόνο στην εφαρμογή τηλεφώνου και οι χρήστες πρέπει να ενεργοποιήσουν μη αυτόματα τη ρύθμιση κρυπτογράφησης.
Η δυσκολία στην προστασία των ανθρώπων στο διαδίκτυο ενισχύει την κατανόηση ότι οι διαδικτυακές πλατφόρμες δεν ενδιαφέρονται να διασφαλίσουν την ψηφιακή ασφάλεια των ανθρώπων.
Αντίθετα, επιλέγουν να δώσουν προτεραιότητα στις πρακτικές παρακολούθησης για να συνεχίσουν να αυξάνουν τα κέρδη τους, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι προδίδουν την εμπιστοσύνη και τα δικαιώματα των ανθρώπων.
Πέρα από τον Ατλαντικό, στην Πολωνία, είδαμε να εξελίσσεται μια άλλη ενδιαφέρουσα ιστορία. Το Twitter αποκάλυψε τις προσωπικές συνομιλίες του Bart Staszewski, ενός LGBTI+ ακτιβιστή, βασισμένες σε πολιτικά υποκινούμενες κατηγορίες Πολωνών δεξιών κυβερνητικών αξιωματούχων.
Ο Μπαρτ υπήρξε ένθερμος επικριτής της μεροληπτικής και αντι-LGBTQI+ πολιτικής της πολωνικής κυβέρνησης. Τα τελευταία χρόνια, δέχθηκε συνεχείς επιθέσεις από κορυφαία στελέχη της πολωνικής κυβέρνησης σε μια προσπάθεια να φιμώσει τις προσπάθειές του για ισότητα και ελευθερία έκφρασης.
Τον Σεπτέμβριο του 2023, σε μια εκδήλωση για την κρυπτογράφηση, ο Bart μοιράστηκε ότι δεν εμπιστεύεται τους Πολωνούς πολιτικούς, υπογραμμίζοντας ότι οι queer άνθρωποι δεν έχουν δικαιώματα στην Πολωνία. Μιλώντας για την προσωπική του εμπειρία από την επιτήρηση από το κράτος, τόνισε ότι το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή είναι απαραίτητο για την προστασία του εαυτού του και του κινήματος.
Το 2023, ο Μπαρτ ανακάλυψε ότι το πολωνικό κράτος ζήτησε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ να ζητήσει από το Twitter να μοιράζεται τα προσωπικά του μηνύματα. Οι ισχύοντες νομικοί μηχανισμοί για τη διασυνοριακή ανταλλαγή δεδομένων δεν επιτρέπουν στο Twitter, τώρα X, να εντοπίσει τα κίνητρα πίσω από ένα τέτοιο αίτημα.
Οι συνέπειες για τον Μπαρτ είναι να χάσει τον ασφαλή, ψηφιακό του χώρο για την ανταλλαγή εμπειριών και τη συζήτηση προσωπικών και πολιτικών θεμάτων.
Είναι ώρα να αντεπιτεθούμε
Όπως δείχνουν οι παραπάνω ιστορίες, οι αστυνομικοί φορείς σε όλο τον κόσμο έχουν πάει πολύ μακριά για όλους τους λάθος λόγους.
Η έρευνα και οι προσωπικές εμπειρίες δείχνουν προφανώς ότι η ύπαρξη ασφαλών ψηφιακών χώρων για συζήτηση πολιτικών ιδεών, οργάνωση για τη δικαιοσύνη και διερεύνηση προσωπικών συμφερόντων ενδυναμώνει τους ανθρώπους να είναι κοινωνικά ενεργοί, να συνδέονται με την κοινότητά τους και να σχηματίζουν κριτικές απόψεις.
Όταν οι επιχειρηματικές πρακτικές επιτήρησης των εταιρειών τεχνολογίας διευκολύνουν την ώθηση των αρχών επιβολής του νόμου για περισσότερη πρόσβαση σε δεδομένα, οι κινήσεις φιμώνονται και οι αστικοί χώροι για συλλογική οργάνωση συρρικνώνονται.
Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η ιδιωτική ζωή όλων, δεδομένων των σοβαρών συνεπειών για τις ζωές πολλών, ειδικά εκείνων που στοχοποιούνται αδικαιολόγητα και ποινικοποιούνται από κράτη όπως οι γυναίκες, οι LGBTQI+ ακτιβιστές και οι υπερασπιστές της φυλετικής δικαιοσύνης.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να αντισταθούμε σε κάθε επεμβατική συλλογή δεδομένων και παραβίαση της ιδιωτικής ζωής από εταιρείες και κράτη.
Οι νομοθέτες θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι άνθρωποι είναι ασφαλείς στο διαδίκτυο περιορίζοντας την πρόσβαση των αρχών επιβολής του νόμου σε προσωπικά δεδομένα και αμφισβητώντας το επιχειρηματικό μοντέλο επιτήρησης των εταιρειών τεχνολογίας. Η επίτευξη εναλλακτικών λύσεων είναι δυνατή μέσω της ίσης συμμετοχής και της ανοιχτής συζήτησης σχετικά με τον τρόπο χειρισμού των δεδομένων των ανθρώπων.
Για αυτούς τους λόγους, την Τρίτη, πρέπει να καλέσουμε τα μέλη της HLG να παράσχουν μεγαλύτερη διαφάνεια και συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων στη διαδικασία συζήτησης για την πρόσβαση στα δεδομένα των πολιτών.
Πηγή άρθρου: https://www.euronews.com/