Οι διαπραγματεύσεις στην ΕΕ για τον Κανονισμό για τη Διαφάνεια και τη στόχευση της πολιτικής διαφήμισης τελειώνουν και τα νέα δεν είναι καλά. Μια διαρροή από το POLITICO αποκάλυψε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τρία σενάρια για το πώς αυτός ο κανονισμός θα επηρεάσει την επεξεργασία ειδικών κατηγοριών προσωπικών δεδομένων όπως ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η θρησκεία ή η ψυχική υγεία. Το έγγραφο της Επιτροπής δημιουργεί ένα παραπλανητικό δίλημμα μεταξύ της χρήσης ευαίσθητων δεδομένων σε διαδικτυακές πολιτικές διαφημίσεις και της διασφάλισης μιας ανοιχτής διαδικτυακής συζήτησης. Με βάση την Επιτροπή και τα δύο δεν είναι δυνατά. Αυτή η στάση στοχεύει στα πολιτικά κόμματα να χρησιμοποιήσουν τα ευαίσθητα προσωπικά μας δεδομένα για να κάνουν πολιτική προπαγάνδα. Φυσικά, αυτή η στάση χάνει το νόημα του νέου νόμου: την προστασία των ψηφιακών δικαιωμάτων και την ακεραιότητα της πολιτικής συζήτησης.
Πού γίνεται η συζήτηση;
Όπως αναφέρθηκε εδώ , η πολιτική συζήτηση βρίσκεται στο τελικό στάδιο , στους λεγόμενους « τριμερής διαλόγους». Αυτό το στάδιο συνίσταται σε διαπραγματεύσεις στις οποίες συμμετέχουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων, θα προτείνουν τελικό κείμενο προς ψήφιση σε Ολομέλεια στη Βουλή. Στις 5 Ιουνίου*, έχει προγραμματιστεί η τέταρτη και (ενδεχομένως) τελευταία διαπραγμάτευση. Μέχρι στιγμής, οι διαπραγματεύσεις είναι αργές λόγω πολιτικού αποκλεισμού σχετικά με τη χρήση ειδικών κατηγοριών προσωπικών δεδομένων για την παρουσίαση διαδικτυακών πολιτικών διαφημίσεων.
Εάν οι διαπραγματεύσεις δεν επιτύχουν επιτυχή έκβαση στον επόμενο τριμερή διάλογο, η σουηδική Προεδρία θα περάσει την σκυτάλη στην Ισπανία, η οποία είναι η επόμενη στη σειρά για την Προεδρία. Αυτό το σενάριο μπορεί να αλλάξει την πολιτική συζήτηση επειδή η Ισπανία είναι μία από τις χώρες που υπέγραψαν κοινή δήλωση που ζητά την απαγόρευση της χρήσης ειδικών κατηγοριών προσωπικών δεδομένων στο πλαίσιο της στόχευσης και της ενίσχυσης της πολιτικής διαφήμισης.
Άρα, οι διαπραγματεύσεις επιδιώκουν την προστασία των δικαιωμάτων μας, σωστά; Σωστά?!
Η κύρια σύγκρουση μεταξύ των θεσμών είναι αν οι πολιτικοί παράγοντες μπορούν να χρησιμοποιούν ειδικές κατηγορίες προσωπικών δεδομένων για τεχνικές στόχευσης και προβολής διαφημίσεων στην πολιτική διαφήμιση στο διαδίκτυο. Στη μία πλευρά της συζήτησης, οι θέσεις τόσο της Επιτροπής όσο και του Συμβουλίου επιτρέπουν την επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων με βάση τη συναίνεση και για τους σκοπούς της επικοινωνίας με τα μέλη και τα πρώην μέλη των πολιτικών κομμάτων. Αντίθετα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστηρίζει την περιορισμένη χρήση προσωπικών δεδομένων σύμφωνα με τον κανονισμό DSA.
Η Επιτροπή και το Συμβούλιο ισχυρίζονται ότι οι στοχευμένες διαδικτυακές πολιτικές διαφημίσεις παρέχουν «πρόσβαση στον δημοκρατικό διάλογο» και «σέβονται την αυτοδιάθεση και την ελευθερία της έκφρασης». Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση πρέπει να προσεγγιστεί με προσοχή. Ένας από τους κύριους (και αρχικούς) λόγους για αυτόν τον κανονισμό ήταν πώς τα προσαρμοσμένα μηνύματα μπορούν να εκμεταλλευτούν ευαισθησίες και να κατακερματίσουν την πολιτική συζήτηση. Οι τεχνικές μικρο-στόχευσης έχουν το μειονέκτημα ότι ενισχύουν τις προκαταλήψεις και περιορίζουν τους ανθρώπους να εξερευνήσουν άλλες πολιτικές προοπτικές. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την εκλογική συμπεριφορά, το δικαίωμα λήψης λογικών πολιτικών αποφάσεων και ιδίως την ελευθερία λήψης πληροφοριών. Η Επιτροπή το γνωρίζει καλά αυτό, καθώς στην αρχική της πρόταση, ανέφερε ότι η στόχευση πολιτικών μηνυμάτων «έχει ειδική και επιζήμια επίδραση στα θεμελιώδη δικαιώματα και την ελευθερία των πολιτών όσον αφορά την επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων και την ελευθερία λήψης αντικειμενικών πληροφοριών».
Γιατί ένας πολιτικός πρέπει να έχει πρόσβαση στον σεξουαλικό μας προσανατολισμό για λογαριασμό της δημοκρατίας; Γιατί τα πολιτικά κόμματα πρέπει να γνωρίζουν την κατάσταση της υγείας μου για να κάνουν πολιτικές εκστρατείες; Γιατί οι πολιτικοί θέλουν να στοχοποιήσουν πολίτες με βάση τη θρησκεία τους;
Για την πραγματική προστασία τόσο των δικαιωμάτων προστασίας δεδομένων όσο και της ακεραιότητας των πολιτικών εκλογών, ο κανονισμός θα πρέπει να απαγορεύει τη χρήση ειδικών κατηγοριών ευαίσθητων δεδομένων στο πλαίσιο της πολιτικής διαδικτυακής διαφήμισης.
Το Συμβούλιο και η Επιτροπή υποστηρίζουν ότι αυτός ο κανονισμός πρέπει να είναι σύμφωνος με τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων (GDPR), επομένως, η συναίνεση θα πρέπει να είναι αρκετή για την προστασία των πολιτών από τεχνικές μικρο-στόχευσης. Ωστόσο, η συστηματική χρήση σκοτεινών προτύπων για την απόκτηση συναίνεσης, οι ασαφείς όροι και προϋποθέσεις στις διαδικτυακές πλατφόρμες και η έλλειψη κατάλληλης επιβολής του GDPR είναι αρκετοί λόγοι για να πιστεύουμε ότι η συναίνεση δεν αποτελεί μεγάλη ασφάλεια για την προστασία των πολιτών από ψηφιακές πλατφόρμες και πολιτικούς που εκμεταλλεύονται τις ευαίσθητες πλατφόρμες τους. δεδομένα σε πλαίσια πολιτικής διαφήμισης.
Ο σεβασμός για την προστασία δεδομένων και ο κανονισμός DSA
Ο κύριος στόχος αυτού του κανονισμού είναι η ακεραιότητα των εκλογών και η αποφυγή σκανδάλων όπως η Cambridge Analytica. Για να επιτευχθεί αυτό, ο κανονισμός θα πρέπει να ακολουθεί το σκεπτικό που υιοθετεί η DSA και να καταργήσει σταδιακά την επεξεργασία ειδικών κατηγοριών προσωπικών δεδομένων τόσο στις τεχνικές στόχευσης όσο και στις τεχνικές προβολής διαφημίσεων.
Η βιομηχανία της τεχνολογίας διαφημίσεων έχει δείξει πόσο εύκολα είναι δυνατό να επιλυθούν προκλήσεις απορρήτου εισάγοντας άλλες τεχνικές (π.χ. στόχευση με βάση τα συμφραζόμενα ή κατά προσέγγιση γεωγραφική στόχευση) για την αποκάλυψη σχετικών πληροφοριών για πολίτες και εκλογές, όπως τοποθεσία, γλώσσα ή ηλικία. Υιοθετώντας ένα ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο, μπορούμε να προωθήσουμε ένα ασφαλέστερο διαδικτυακό πολιτικό περιβάλλον για τις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές.
* Αν και έχει προγραμματιστεί ο τριμερής διάλογος, δεν επιβεβαιώνεται ότι θα πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση.
Πηγή άρθρου: https://edri.org/