by: Cerebrux
Στον σημερινό οδηγό θα δούμε πως μπορούμε να βελτιώσουμε μια υπηρεσία που τρέχουμε στον server μας με την βοήθεια του systemd.
Ένας απλός web server
Έφτιαξα μια πολύ απλή υπηρεσία που απλά τυπώνει ένα μήνυμα. Η γλώσσα
προγραμματισμού είναι η Rust και θα βρείτε τον κώδικα στο παράρτημα.
Χρησιμοποιεί socket activation
αλλά μπορεί να δουλέψει σε οποιοδήποτε σύστημα init
.
Θέλω δυο units
για αυτή την υπηρεσία τα οποία θα δημιουργηθούν (ή θα γίνουν symlink) στο /lib/systemd/system/
# hello_service.service
[Unit]
Description=Simple Rust Server
Wants=hello_server.socket
After=hello_server.socket
[Service]
ExecStart=/home/talos/Projects/Rust/hello_server/target/release/hello_server
και
# hello_server.socket
[Unit]
Description=Simple Rust Server socket
[Socket]
ListenStream=82
[Install]
WantedBy=sockets.target
αν ο χρήστης θέλει να κάνει αλλαγές, για παράδειγμα να βάλει την υπηρεσία να ακούει στην πόρτα 80
, θα κάνει τις αλλαγές με αρχεία στο /etc/systemd/system
. Αν θέλει να τις ακυρώσει απλά θα αφήσει τα αρχεία που έκανε. Κανένας λόγος να κρατάμε αντίγραφα, κανένας λόγος να δυσκολέψουμε την αναβάθμιση και ένας απλός τρόπος να ξέρεις τι αλλαγές έχουν γίνει. Ένας ωραίος stateless
σχεδιασμός.
Όλα καλά λοιπόν και τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά… Ο κώδικας μου είναι τέλειος… σωστά ;
Ανάλυση ασφαλείας της υπηρεσίας μου
Η εντολή
1 | systemd-analyze --no-pager security hello_server |
θα δώσει
→ Overall exposure level for hello_server.service: 9.6 UNSAFE 😨
Χμμμ…. τελικά μεγάλα λόγια ξεστόμισα… UNSAFE σε βαθμό 9.6 !
1. Αλλάζοντας τον χρήστη που τρέχει την υπηρεσία
Δεν ξεκινάμε καθόλου ενθαρρυντικά, αλλά με βάση το προηγούμενο άρθρο που μίλησα για το systemd-analyze security
, η τελευταία στήλη μας λέει που να δώσουμε βάρος.
Κατ’ αρχάς θέλουμε να έχει άμεση πρόσβαση στο δίκτυο, οπότε το PrivateNetwork=
το ξεχνάμε. Αλλά ας το κάνουμε να μην τρέχει σαν χρήστης root
τουλάχιστον. Θα αλλάξουμε το unit
και θα προσθέσουμε
[Service]
...
# Sandboxing
User=www-data
Group=www-data
#DynamicUser=yes
και οι εντολές
sudo systemctl daemon-reload
systemd-analyze --no-pager security hello_server
θα δώσουν
→ Overall exposure level for hello_server.service: 8.2 EXPOSED
Είναι μια καλή αρχή.
Παρατηρήσεις:
- Το συγκεκριμένο
service
δεν κάνει πολλά, δεν διαβάζει αρχεία, ούτε γράφει αρχεία που παραμένουν μετά που θα σταματήσει. Σε μια τέτοια περίπτωση θα άξιζε τον κόπο να φτιάξεις έναν χρήστη ειδικά για τοservice
όπως τονwww-data
. Εδώ όμως καλύτερα είναι ένας δυναμικός χρήστης. Αλλά θα πάρουμε τον δύσκολο δρόμο και θα φτιάξουμε τις επιπλέον ασφάλειες με το χέρι, κάτι ποιο χρήσιμο όπως όταν θέλεις να κάνειςhardening
κάτι σαν τοnginx
.
Ένας δυναμικός χρήστης είναι ένας χρήστης που υπάρχει μόνον όσο τρέχει η υπηρεσία και θα δημιουργηθεί αυτόματα. Ένας “δυναμικός χρήστης” τρέχει σε ένα ποιο ασφαλές περιβάλλον με απόλυτα περιορισμένες και εφήμερες δυνατότητες και δικαιώματα.πηγή: Dynamic Users with systemd
- Τώρα αν τρέχει σαν χρήστης πως μπορεί να ανοίξει την προστατευμένη πόρτα 82; Κανονικά θα έπρεπε να ξεκινάει σαν
root
για να μπορεί να το κάνει αυτό. Ναι αλλά η υπηρεσία είναιsocket activated
θυμάστε; Άρα δεν ανοίγει καμία πόρτα την παίρνει έτοιμη από τοsystemd
. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα προσθέσουμε έναcapability
στο εκτελέσιμο
1 | AmbientCapabilities=CAP_NET_BIND_SERVICE |
Τα capabilities
είναι ένας τρόπος να επιτρέψουμε σε ένα εκτελέσιμο που δεν τρέχει σαν root
να έχει επιπλέον δικαιώματα. Στο παραδοσιακό UNIX
θα έπρεπε να είχε το suid bit
και ήταν ή όλα ή τίποτα.πηγή: capabilities — Linux manual page
2. Περιορίζοντας την πρόσβαση στο σύστημα αρχείων
Μια παραδοσιακή υπηρεσία συνήθως θέλει κάποιο runtime directory
όπου βάζει ένα PID
αρχείο. Η απλή μας υπηρεσία δεν έχει ανάγκη κάτι τέτοιο, αλλά ας της δώσουμε το /var/run/hello_server
αν χρειαστεί στο μέλλον να βάλει εκεί κάτι
[service] RuntimeDirectory=hello_server #PIDFile=/run/hello_server/hello_server.pid |
και με αυτήν την αλλαγή έχουμε
→ Overall exposure level for hello_server.service: 6.7 MEDIUM 😐
Ας το περιορίσουμε λίγο ακόμα δίδοντας της ένα δικό της /tmp
για προσωρινά αρχεία και περιορίζοντας την πρόσβαση αλλού εκτός από εκεί που πρέπει
PrivateTmp=yes ProtectHome=yes |
και
→ Overall exposure level for hello_server.service: 6.2 MEDIUM 😐
3. Περιορίζοντας την πρόσβαση στις υπηρεσίες του kernel
Μια πονηρή υπηρεσία μπορεί να καλέσει ένα άλλο πρόγραμμα που να έχει το suid bit
και να κάνει ότι θέλει…. ουπς!. Η να καλέσει την personality ή πονηρούλα. Αλλού αυτά!
ProtectSystem=strict LockPersonality=true NoNewPrivileges=true |
→ Overall exposure level for hello_server.service: 5.8 MEDIUM 😐
Θα βάλουμε επιπλέον
SystemCallFilter=@system-service SystemCallErrorNumber=EPERM |
Ζήτω!! !Hip hip hooray!! Επιτέλους
→ Overall exposure level for hello_server.service: 4.4 OK
Προσθέσαμε ένα έτοιμο φίλτρο του
systemd
που περιορίζει την πρόσβαση σε συνήθεις υπηρεσίες συστήματος που τυπικά χρησιμοποιεί ένα service. Ένα έτοιμο φίλτρο μπορεί να είναι είτε πολύ σφικτό είτε πολύ ελεύθερο. Σε ένα μελλοντικό άρθρο θα δούμε πως μπορούμε να βρούμε τι υπηρεσίες συστήματος χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα και να το περιορίσουμε στα απολύτως απαραίτητα.
4. Πρόσθετοι περιορισμοί
Ας περιορίσουμε τα namespaces
που χρησιμοποιεί (θέλουμε μόνο το net
) καθώς και κάποια άλλα πράγματα
RestrictNamespaces=~net
ProtectHostname=yes
RestrictAddressFamilies=yes
ProtectKernelLogs=yes
ProtectKernelModules=yes
ProtectKernelTunables=yes
ProtectClock=yes
PrivateDevices=yes
RestrictSUIDSGID=true
Με αυτές τις αλλαγές
→ Overall exposure level for hello_server.service: 2.6 OK
Το systemd
ενισχύει την ασφάλεια του συστήματος
Πήραμε μια υπηρεσία μας και την κάναμε πολύ ποιο ασφαλή από ότι ήταν.
Όλα αυτά χωρίς να προσθέσουμε ούτε μια γραμμή κώδικα!. Πλέον μπορούμε να κοιμόμαστε λίγο ποιο ήσυχοι αν κάποιος βρει κάποιο κενό ασφαλείας σε αυτήν.
Μπορείς να τα κάνεις αυτά χωρίς το systemd
; Αν έχεις πρόσβαση στον κώδικά και ξέρεις…. ναι, αλλά είναι πολύ ποιο δύσκολο. Μπορείς να τα κάνεις αυτά με κάποιο άλλο init
σύστημα; Πιθανά να μπορείς αν ξέρεις και συνδυάσεις πολλά διαφορετικά εργαλεία.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποια διανομή που να μην έχει systemd
να είναι προσανατολισμένη σε server
και που να έχει κάνει δώσει βάρος σε hardening
,
αλλά και να έχει τεκμηριώσει την διαδικασία. Αν υπάρχει γράψτε την στα
σχόλια. Θα εκπλαγώ πολύ όμως αν έχει ένα εργαλείο σαν το systemd-analyze security
και που να σε καθοδηγεί τόσο καλά.
Ο πυρήνας έχει πολλές δυνατότητες που ελάχιστοι τις χρησιμοποιούν.
Κάνοντας τες εύκολα προσβάσιμες, είναι εύκολο να έχουμε ένα πολύ ποιο
ασφαλές σύστημα. Οι διανομές που έχουμε είναι φτιαγμένες για γενική
χρήση και δεν κάνουν χρήση όλων των δυνατοτήτων, συχνά για λόγους
συμβατότητας, για λόγους τεμπελιάς ή άγνοιας ή γιατί θέλουν να
υποστηρίξουν κάποιο άλλο σύστημα init
. Άλλα η πικρή αλήθεια
είναι πως αν μια διανομή ασφαλίσει πλήρως μια υπηρεσία θα υπάρχουν
σενάρια χρήσης που δεν θα δουλεύει. Οπότε αφήνει αυτή την εργασία στους
διαχειριστές που ξέρουν για την κάθε περίπτωση καλύτερα τι θέλουν και τι
όχι. Ελπίζω αυτό να αποτελέσει ένα καλό ξεκίνημα αν έχεις κάποιο
σύστημα να διαχειριστείς.
Πείτε μας στα σχόλια πως κάνατε Hardening μια άλλη υπηρεσία ή αν
κάνατε αυτήν εδώ καλύτερα. Αν επεκτείνετε τις δυνατότητες του κώδικα
ακόμα καλύτερα. Αν το κάνετε χωρίς την χρήση του systemd
ακόμα καλύτερα.
Systemd | Για την σειρά των άρθρων
Εδώ και λίγες μέρες έβαλα στόχο να δω γιατί το systemd
έχει προκαλέσει τόσο θόρυβο και αν είναι τόσο κακό όσο λένε. Σε άρθρα εδώ παρουσιάζω ότι καλό ή κακό βρίσκω χωρίς φανατισμούς και ιδεοληψίες.
Δείτε τα άρθρα για το systemd
, καθώς και άλλες γνώμες, άλλων αρθρογράφων ακολουθώντας το tag:
Παραπομπές:
‘Ο κώδικας της υπηρεσίας που ασφαλίσαμε:
use actix_web::{web, App, HttpRequest, HttpServer};
use listenfd::ListenFd;
async fn index(_req: HttpRequest) -> &'static str {
"Welcome, my son,
Welcome to the machine.
Where have you been?
It's alright, we know where you've been"
}
#[actix_rt::main]
async fn main() -> std::io::Result<()> {
let mut server = HttpServer::new(|| {
App::new().service(web::resource("/").to(index))
});
// systemfd --no-pid -s http::2020 -- cargo watch -x run
let mut listenfd = ListenFd::from_env();
// Init Freedom
server = match listenfd.take_tcp_listener(0)? {
Some(listener) => server.listen(listener)?,
None => server.bind("127.0.0.1:82")?,
};
server.run().await?;
Ok(())
}
Οι εξαρτήσεις:
dependencies]
actix-web = “2.0.0”
actix-rt = “1.1.1”
listenfd = “0.3.3”
Πηγή άρθρου: https://planet.ellak.gr/ https://cerebrux.net